Forum Pierwszego Polskiego Portalu Endometriozy - endometrioza.org

Jak walczyc z depresja? Umiecie sie przed nia wybronic?

ja staram się walczyć z ciężkimi dniami od dłuższego czasu. gdy mi naprawdę zle to kłade się do łóżka i płaczę ile mi potrzeba. lubię się też przytulać do męża, to daje mi poczucie bezpieczeństwa i jakieś takie ciepło w środku. gdy jest mi mniej zle staram się spotykać z dobrymi znajomymi, by się pośmiać i pogadać. kojąco działa na mnie też muzyka ale to rzadko praktykuje. najważniejsze żeby nie było aż tak zle są spotkania z przyjaciółmi. to właśnie one pomagają przetrwać najgorsze chwile. i to tyle. uczę się nie popadać w takie stany, gdy czuję że mnie łapie szybko robię coś miłego i odwracam swoją uwagę od tego co mnie gnębi. pomaga.

dewi, podoba mi sie twoja metoda zwlaszcza z przytulaniem
blania, magnezu, potasu i zelaza zawsze mam niedobor, wiec cos tam lykam, ale dzieki, ze mi podpowiadasz
Musze sie za siebie ostro zabrac! Dotychczas pomagala mi dluga, ciepla kapiel w wannie, potem ksiazka w lozku + kakao, ale ostatnio mam czas tylko na prysznic, i to bardzo szybki

dziewczyny,lykam ten magnez i wit.B jak radzilyscie i ... wychodze na prosta chyba

A dla mnie najlepszym lekarstwem i to 100% jest moja pasja!Wciąż jestem w biegu,wciąż nowe plany,nowe malutkie mięciuchne kłapouche kuleczki z których potem wyrastają mądre,piękne piechole...Właśnie oczekuję (mam nadzieję) kolejnych kuleczek,a tymczasem wybieram się do Łodzi na Międzynarodówkę spotkać się ze wspaniałymi ludżmi (właścicielami moich szczeniąt) i wymiziac oraz pooglądac moje kochane dzieciaki,które opuściły hodowlę już jakiś czas temu!Moja Pasja i Życie to Fila Brasileiro-najwspanialszy stróż i przyjaciel jakiego można sobie wymarzyć!Jestem hodowcą tych cudeniek i bez nich nie wyobrażam sobie życia!To dzięki temu mam siłę i w mig po kolejnej operacji sie regeneruję.Wiem,ze jestem potrzebna,planuję kolejne mioty,wystawy...I Wam też kochane radzę -odnaleźć swoją pasję i iść w tym kierunku na całego!To daje tyle siły,że w głowie się nie mieści!


P.S. Gdybyście chciały pooglądać to co mi zawróciło w głowie i sprawiło,ze chce mi się żyć -zapraszam na moja stronkę www.filabrasileiro-riogrande.com

Pozdrawiam!
Kami

Kami weszlam na ta strone o Twoich Filaczkach ,Boze jakie one sa cudowne ,takie miekkie, no od razu mozna zapomniec o bolu jak sie na nie patrzy a co dopiero jak sie je ma na codzien i sie je hoduje.Zycze Ci powodzenia i bede teraz obserwowala ta strone ,bo tutaj nie moge miec takiego psa ,raz ze warunki nie za bardzo a dwa to moje ciagle wyjazdy i niestety musze sie pogodzic z niemaniem takiego pupila ale moze moje siorka kt. mieszka w Polsce zdecyduje sie na wlasnie ta rase.Kiedys mialysmy bokserke Sambe, byla taka kochana ......ahhhhh juz jej nie ma ale milo sie wspomina czasy kiedy z nami byla.pozdrawiam

Kami, fantastyczne te twoje psiaki
Przy okazji milo Cie bylo zobaczyc Sciskam Cie goraco

Czy latem tez miewacie stany depresyjne?
Wiecie, ze w krajach skandynawskich zima bywaja dofinansowane wyjazdy do cieplych krajow

nie kojarze zebym popadala w depresje - ale jezeli czuje ze jest cos nie tak to wlaczam muzyke i staram sie zapomniec o tym co spowodowalo ze nie czuje sie za dobrze - czesto tez rozmawiam ze znajomymi albo staram sie obejrzec jakis ciekawy film. Jak jestem w kraju to staram sie wyjsc na spacer z moja sunia - jest taka kochana i pomimo ze ma 10 latek nadal lubi sie bawic i jest bardzo wesola.

o depresji mowi sie coraz czesciej
http://nowezycie.archidiecezja.wroc.pl/ ... 11/11.html
obok nas tez zapewne jest ktos z depresja...

Ja depresje przeważnie mam od jesieni do wiosny.Jak czuję że coś jest nie tak to biorę 1-2 opakowania DEPRIUMU i jest ok

Ja niestety musiałam wrócić do bioxetinu,a już myslałam,że nie będzie mi potrzebny.Nie radzę sobie bez niego

na depresje DUUUZO SLONCAAA Dziewczyny, nie dajcie sie!...

wiosenne przesilenie czy poczatek depresji?
podnosze watek, bo moze ktos powinien go przeczytac

Ja nie lubię określenia depresja... Dla mnie to stan ostateczny! Do którego nie mogę dopuścić. Mam chwilowe zawahania nastroju i nazywam to wtedy chwilowym dołem, który staram się szybko zasypać. Im częściej sobie mówimy że się źle czujemy i jesteśmy słabi tym częściej się tak czujemy. Jak rano wstaję i mówię sobie, ale się wyspałam( puszczę jakąś nakręcającą muzę) to cały dzień chodzę jak nakręcona wtedy mówią że ma ADHD

ja tez wole okreslenie: mam dola niz popadam w depresje depresja kojarzy mi sie z myslami samobojczymi i czyms naprawde trudnym. A dola moze miec kazdy dzis mam, jutro mija

A ja mam stwierdzoną depresję i sie tego nie wstydzę.Mam swiadomość,że bez lekarstw nie dałabym rady i bardziej zaszkodziłabym sobie i bliskim mi osobom gdybym odpychała ten problem od siebie.Oprócz lekarstw stosuję też inne metody, np:spedzam dużo czasu na powietrzu z chłopakami,robię dla siebie takie małe przyjemności.Dzisiaj np.byłam u fryzjera i mam lepszy humor

karolinko, pewnie, ze nie ma sie czego wstydzic Jestesmy dumne z tego, ze sobie swietnie radzisz ...male przyjemnosci mowisz... musze nad tym pomyslec i tez sobie zafundowac cos milego

Ostatnio też mielismy sesję zdjęciową przed ślubem i super się bawilismy.Wkleję wam jedno z nich.

wspaniale zdjecia Karolinko - wygladacie na bardzo szczesliwych a synek rowniez usmiechniety - dobrze ze sa rzeczy ktore daja chwilke zapomnienia i odprezenia od codziennej szarosci

Dobrze, Cię widzieć taką szczęśliwą super fotki

hej! a co Ty nam tu jakas modelke i reklamowki pokazujesz daj swoje prawdziwe zdj. to pogadamy

co do tej Depresjii to niby mam skłonności do tej choroby....ale...odziedziczyłam po dziadku ze strony mamy pogodę ducha i umiejętnośc wyjścia z kłopotliwych sytuacji

wystarczy że jest parę dni ponurej pogody a ja już mam objawy depresji czuję się wtedy fatalnie sama ze sobą.Depresja towarzyszy mi od pewnego czasu i ie daje mi spokoju.Początkiem jesieni zaczynam brać Deprim,bo inaczej kiepsko ze mną

Depresja to poważna choroba, mam nadzieję, że większość z Was mówi jednak o chwilowym stanie przygnębienia wywołanym czynnikami zewnętrznymi. Swojego czasu miewałam stany lękowe i depresyjne, leczyłam się u specjalistów, musiałam też przez jakiś czas korzystać ze wsparcia farmakologicznego. Wychodzenie z takiego stanu to ciężka i żmudna praca, trzeba wiele łez wypłakać, aby dotrzeć do źródeł swoich cierpień i problemów, a następnie spróbować rozwiązać to co się da i pogodzić się z tym, na co nie mamy wpływu. To tak jakby otworzyć dawno już zabliźnioną ranę i zacząć wyciągać z niej igły i kolce, które w nią wrosły, boli jak cholera, ale po oczyszczeniu rany jest już tylko lepiej Przeszłam kilka warsztatów, uczestniczyłam w spotkaniach różnych grup, z którymi było mi w tym trudnym czasie po drodze, efektem tego jest fakt że od kilku ładnych lat nie piję i udało mi się odzyskać względny spokój ducha, aczkolwiek nie powiem aby był to stan idealnej równowagi, choć jest bez porównania lepiej Dziewczyny, endo może nam nieźle w życiu namieszać, nie bierzcie wszystkiego na swoje barki i dzielcie się problemami z bliskimi osobami, po to są. A gdy poczujecie, że to dla Was zbyt wiele - nie wstydźcie się iść po pomoc. Psycholog czy psychiatra to też lekarze, tyle że pomagają pozbyć się bólu duszy

ewooncia1 pisze:Psycholog czy psychiatra to też lekarze, tyle że pomagają pozbyć się bólu duszy

Tak zgadza się.Korzystałam z tych specjalistów gdy przechodziłam załamanie nerwowe.I wiem co to znaczy depresja,jak ciężko wtedy żyć z samym sobą a jak ciężko żyć naszym bliskim z nami

Też coś o tym wiem jak ciężko naszym bliskim... do tego stopnia że nie wszyscy wytrzymują, a tym którzy jednak dają radę wytrwać i nie uciekają powinno się pomniki stawiać. Na szczęście depresję się leczy. Kiedyś myślałam, że główna w tym rola lekarzy. Dopiero po przebytej terapii dowiedziałam się, że lekarz tylko czuwa i pomaga, a całą brudną robotę pacjent musi odwalić sam... no ale inaczej się nie da Trzymaj się Hercik i nie łap dołów! Zrób sobie tą carbonarę jeśli Ci to poprawi humor, ciocia Ewa pozwala

Ja nie zauwazam u siebie az tak duzych zmian ale postanowilam dolaczyc do grupy wsparcia po powrocie do Anglii aby zrozumiec przec co musze przejsc i jak podchodzic do wszystkiego by podolac temu co stanie na mej drodze.