Endometrioza a jakosc zycia
: poniedziałek, 2 stycznia 2012, 17:50
Ze względu na objawy, jak i na powikłania związane z endometriozą, lekarz klinicysta powinien zwrócić szczególną uwagę na aspekt społeczny i konsekwencje psychiczne, jakie niesie ze sobą postawienie rozpoznania endometriozy. Ze względu na częstość występowania, endometriozę możemy nazwać chorobą społeczną, często nieodwracalnie upośledzającą jakość życia kobiety. Według danych epidemiologicznych endometrioza dotyka ponad 70 milionów kobiet na świecie. Dane dotyczące wpływu endometriozy na jakość życia ukazują się systematycznie w piśmiennictwie od wielu lat. W artykule przytoczono ciekawe pozycje piśmiennictwa, odnoszące się do wpływu objawów choroby oraz metod terapii na jakość życia. Większość autorów przypisuje kluczowe znaczenie minimalizacji odczuwania bólu, jako czynnikowi mającemu najistotniejszy wpływ na zmniejszenie parametrów określających jakość życia pacjentek z rozpoznaniem endometriozy.
Przez pojęcie zdrowie prokreacyjne rozumiemy nie tylko brak choroby lub niedomagań, lecz również stan dobrego samopoczucia w aspekcie fizycznym, społecznym i psychicznym, dotyczący wszystkich sfer związanych z układem rozrodczym. Tak ze względu na objawy, jak i na powikłania związane z endometriozą, lekarz klinicysta powinien zwrócić szczególną uwagę na nie tylko na stan fizyczny pacjentki, lecz także na aspekt społeczny i konsekwencje psychiczne, jakie niesie ze sobą postawienie rozpoznania endometriozy. Dlatego też wybierając optymalną metodę diagnostyki i terapii należy być świadomym danych dotyczących częstości występowania poszczególnych objawów i powikłań, jak i ich wpływu na ogólny stan samopoczucia pacjentki.
Według danych epidemiologicznych endometrioza dotyka ponad 70 milionów kobiet na świecie. Z pośród 500 000 histerektomii wykonywanych corocznie w USA, 120 000 wykonywane jest z powodu endometriozy. Szacuje się, że choroba dotyka od 7 do 15 % kobiet w wieku reprodukcyjnym, oraz 2 ? 5% kobiet w wieku okołomenopauzalnym.
"Według danych epidemiologicznych endometrioza dotyka ponad 70 milionów kobiet na świecie."
Dane dotyczące wpływu endometriozy na jakość życia ukazują się systematycznie w piśmiennictwie od wielu lat. Próbę ich usystematyzowania podjęła grupa klinicystów publikujących w Current Medical Research and Opinions. Analizą objęto 31 pozycji piśmiennictwa, oceniających aspekty psychiczne, fizyczne i społeczne endometriozy. Większość wyników oparto na analizie kwestionariuszy, wypełnianych przez pacjentkę lub lekarza prowadzącego. Bano pod uwagę nasilenie symptomów choroby, takich jak przewlekły ból w obrębie miednicy mniejszej, objawy bólowe związane z krwawieniem miesiączkowym, stosunkiem płciowym, objawy dyzuryczne i niepłodność. Autorzy większości prac jednoznacznie wskazują na komponent bólowy, jako najbardziej upośledzający funkcjonowanie społeczne pacjentek. Zgodnie z ostrożnymi szacunkami, ponad 70% pacjentek doświadcza przewlekłego zespołu bólowego (CCP ? Chronic pelvic pain). Raport specjalnej grupy roboczej potwierdził, iż przewlekły zespół bólowy w istotny sposób przyczyniał się do istotnego zmniejszenia produktywności w grupie kobiet pracujących, a same pacjentki potwierdzały, iż symptomy choroby były lekceważone przez pracodawców. Część spośród kobiet objętych badaniem, zmuszone było do zmiany charakteru lub miejsca pracy z powodu symptomów choroby. Wpływ endometriozy na jakość życia (Health-related quality of life) w porównaniu z innymi chorobami był tematem ankiety przeprowadzonej w grupie pacjentek w wieku 18-50 lat. Pacjentki podzielono na grupy, w odniesieniu do ostatniej postawionej diagnozy. Wyróżniono grupę pacjentek z rozpoznaniem endometriozy, innych stanów ginekologicznych (PID, choroby infekcyjne) oraz grupę pacjentek z rozpoznaniem patologii nie-ginekologicznych. Porównywano parametry takie jak: indeks bólowy, stres związany z chorobą, codzienna aktywność, subiektywny stan zdrowia psychicznego.
"Autorzy większości prac jednoznacznie wskazują na komponent bólowy, jako najbardziej upośledzający funkcjonowanie społeczne pacjentek."
Ciekawie wypada analiza wyników dotyczących grupy pacjentek z rozpoznaniem endometriozy w porównaniu do grupy cierpiących na inne choroby ginekologiczne. Chociaż pacjentki z pierwszej grupy deklarowały większą witalność, to porównawczo indeks bólowy był w tej grupie wyższy. Pacjentki zgłaszały większy poziom wyczerpania, bólu odczuwanego podczas lub po stosunku płciowym, większy wpływ choroby na codzienną aktywność w porównaniu z pacjentkami z drugiej grupy. Wskaźnik ogólnego stanu zdrowia był także znamiennie niższy.
Przedmiotem kolejnych analiz był wpływ rodzajów zastosowanej terapii na wskaźniki odnoszące się do jakości życia. Badania obejmowały metody farmakologiczne (min. leki z grupy agonistów GnRH ? goserlina, nafarelina etc.; medroxyprogesteron; levonorgestrel; terapię dodatkową estrogeno-progesteronową). Szczególnie korzystnym połączeniem wydaje się być terapia lekiem z grupy agonistów GnRH w połączeniu z preparatami estrogeno-progesteronowymi (add-back therapy). Spośród analizowanych metod chirurgicznych (obejmujących: laparoskopię z użyciem lasera CO, resekcję radykalną ognisk, resekcję z pozostawieniem lub wycięciem więzadeł krzyżowo-macicznych, histerektomię) ciężko było wyodrębnić metodę preferowaną. Wykazano, iż prawie we wszystkich parametrach przyczyniają się one do osiągnięcia znaczącej statystycznie poprawy ogólnego stanu zdrowia, poprzez zmniejszenie nasilenia, lub eliminację objawów choroby. Należy być jednak świadomym konsekwencji interwencji chirurgicznych, i dokładnie rozważyć wskazania do tego rodzaju procedur.
Wyniki analizowanych pozycji piśmiennictwa jasno wskazują na trwałe i znaczące upośledzenie fizycznych, społecznych i psychicznych aspektów życia, u pacjentek z rozpoznaniem endometriozy. Leczenie jest procesem długotrwałym, wiążącym się z uciążliwymi objawami ubocznymi. Z punktu widzenia lekarza praktyka, kluczową kwestią wydaje się być uświadomienie pacjentce czasu trwania, korzyści i spodziewanych efektów ubocznych terapii.
źrodlo: www_poradnikmedyczny.pl/mod/archiwum/7222_endometrioza_jakość_życia.html
Przez pojęcie zdrowie prokreacyjne rozumiemy nie tylko brak choroby lub niedomagań, lecz również stan dobrego samopoczucia w aspekcie fizycznym, społecznym i psychicznym, dotyczący wszystkich sfer związanych z układem rozrodczym. Tak ze względu na objawy, jak i na powikłania związane z endometriozą, lekarz klinicysta powinien zwrócić szczególną uwagę na nie tylko na stan fizyczny pacjentki, lecz także na aspekt społeczny i konsekwencje psychiczne, jakie niesie ze sobą postawienie rozpoznania endometriozy. Dlatego też wybierając optymalną metodę diagnostyki i terapii należy być świadomym danych dotyczących częstości występowania poszczególnych objawów i powikłań, jak i ich wpływu na ogólny stan samopoczucia pacjentki.
Według danych epidemiologicznych endometrioza dotyka ponad 70 milionów kobiet na świecie. Z pośród 500 000 histerektomii wykonywanych corocznie w USA, 120 000 wykonywane jest z powodu endometriozy. Szacuje się, że choroba dotyka od 7 do 15 % kobiet w wieku reprodukcyjnym, oraz 2 ? 5% kobiet w wieku okołomenopauzalnym.
"Według danych epidemiologicznych endometrioza dotyka ponad 70 milionów kobiet na świecie."
Dane dotyczące wpływu endometriozy na jakość życia ukazują się systematycznie w piśmiennictwie od wielu lat. Próbę ich usystematyzowania podjęła grupa klinicystów publikujących w Current Medical Research and Opinions. Analizą objęto 31 pozycji piśmiennictwa, oceniających aspekty psychiczne, fizyczne i społeczne endometriozy. Większość wyników oparto na analizie kwestionariuszy, wypełnianych przez pacjentkę lub lekarza prowadzącego. Bano pod uwagę nasilenie symptomów choroby, takich jak przewlekły ból w obrębie miednicy mniejszej, objawy bólowe związane z krwawieniem miesiączkowym, stosunkiem płciowym, objawy dyzuryczne i niepłodność. Autorzy większości prac jednoznacznie wskazują na komponent bólowy, jako najbardziej upośledzający funkcjonowanie społeczne pacjentek. Zgodnie z ostrożnymi szacunkami, ponad 70% pacjentek doświadcza przewlekłego zespołu bólowego (CCP ? Chronic pelvic pain). Raport specjalnej grupy roboczej potwierdził, iż przewlekły zespół bólowy w istotny sposób przyczyniał się do istotnego zmniejszenia produktywności w grupie kobiet pracujących, a same pacjentki potwierdzały, iż symptomy choroby były lekceważone przez pracodawców. Część spośród kobiet objętych badaniem, zmuszone było do zmiany charakteru lub miejsca pracy z powodu symptomów choroby. Wpływ endometriozy na jakość życia (Health-related quality of life) w porównaniu z innymi chorobami był tematem ankiety przeprowadzonej w grupie pacjentek w wieku 18-50 lat. Pacjentki podzielono na grupy, w odniesieniu do ostatniej postawionej diagnozy. Wyróżniono grupę pacjentek z rozpoznaniem endometriozy, innych stanów ginekologicznych (PID, choroby infekcyjne) oraz grupę pacjentek z rozpoznaniem patologii nie-ginekologicznych. Porównywano parametry takie jak: indeks bólowy, stres związany z chorobą, codzienna aktywność, subiektywny stan zdrowia psychicznego.
"Autorzy większości prac jednoznacznie wskazują na komponent bólowy, jako najbardziej upośledzający funkcjonowanie społeczne pacjentek."
Ciekawie wypada analiza wyników dotyczących grupy pacjentek z rozpoznaniem endometriozy w porównaniu do grupy cierpiących na inne choroby ginekologiczne. Chociaż pacjentki z pierwszej grupy deklarowały większą witalność, to porównawczo indeks bólowy był w tej grupie wyższy. Pacjentki zgłaszały większy poziom wyczerpania, bólu odczuwanego podczas lub po stosunku płciowym, większy wpływ choroby na codzienną aktywność w porównaniu z pacjentkami z drugiej grupy. Wskaźnik ogólnego stanu zdrowia był także znamiennie niższy.
Przedmiotem kolejnych analiz był wpływ rodzajów zastosowanej terapii na wskaźniki odnoszące się do jakości życia. Badania obejmowały metody farmakologiczne (min. leki z grupy agonistów GnRH ? goserlina, nafarelina etc.; medroxyprogesteron; levonorgestrel; terapię dodatkową estrogeno-progesteronową). Szczególnie korzystnym połączeniem wydaje się być terapia lekiem z grupy agonistów GnRH w połączeniu z preparatami estrogeno-progesteronowymi (add-back therapy). Spośród analizowanych metod chirurgicznych (obejmujących: laparoskopię z użyciem lasera CO, resekcję radykalną ognisk, resekcję z pozostawieniem lub wycięciem więzadeł krzyżowo-macicznych, histerektomię) ciężko było wyodrębnić metodę preferowaną. Wykazano, iż prawie we wszystkich parametrach przyczyniają się one do osiągnięcia znaczącej statystycznie poprawy ogólnego stanu zdrowia, poprzez zmniejszenie nasilenia, lub eliminację objawów choroby. Należy być jednak świadomym konsekwencji interwencji chirurgicznych, i dokładnie rozważyć wskazania do tego rodzaju procedur.
Wyniki analizowanych pozycji piśmiennictwa jasno wskazują na trwałe i znaczące upośledzenie fizycznych, społecznych i psychicznych aspektów życia, u pacjentek z rozpoznaniem endometriozy. Leczenie jest procesem długotrwałym, wiążącym się z uciążliwymi objawami ubocznymi. Z punktu widzenia lekarza praktyka, kluczową kwestią wydaje się być uświadomienie pacjentce czasu trwania, korzyści i spodziewanych efektów ubocznych terapii.
źrodlo: www_poradnikmedyczny.pl/mod/archiwum/7222_endometrioza_jakość_życia.html